آیا می‌خواهید به خانه‌ای سفر کنید که در آن معماری و طبیعت به آرامی در هم تنیده‌اند؟ خانه‌ی رو به سِدروس، یک بازسازی هنرمندانه در روستای زیبای وینه کرج، نه یک بنا، بلکه تجربه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز با عناصر طبیعی است.
این پروژۀ معماری ممکن است مطابق با سلیقۀ کسانی که صرفا علاقمند به طرح‌های مد روز هستند نباشد، اما ترکیبی از بازیگوشی و نوستالژی در آن هست که شخصیتی منحصر به فرد و ویژه به آن بخشیده است.
دیوارهای خانه فاکس گلاو به شکل زیگزاگی جالب توجه‌ای در اطراف یک حیاط مرکزی چیده شده‌اند. یک مسیر ورودی سنگفرش به حیاط منتهی می‌شود که شامل یک فضای نشیمن است و توسط راهرویی شیشه‌ای احاطه شده که بخش‌های مختلف خانه را به هم متصل می‌کند.
شرکت معماری برزیلی «استودیو MK۲۷» خانه‌ی بتنی آزول را در جنگل‌های استوایی سواحل ایالت سائوپائولو برای ادغام بهتر با مناظر اطراف در سطح بلندتری از زمین ساخته است.
این ویلای نیمه‌پنهان کوهستانی و ساحلی، شبیه به یک جواهر خیره‌کننده در منطقۀ میکونوس یونان است؛ ویلایی که در دل تپه‌های ساحلی جای گرفته و ایوان‌هایش رو به منظرۀ شگفت‌انگیز مدیترانه گشوده هستند.
حتی ساختمان انبار یک شرکت صنعتی نیز می‌تواند با عبور از کلیشه‌های معماری، به یک اثر چشمگیر و قابل توجه تبدیل شود. پروژۀ «انبار سیستم» نمونه‌ای از این نوع معماری خلاقانه است؛ پروژه‌ای که در سال ۱۳۹۶ رتبه اول «جایزه معماری داخلی ایران» را در بخش ساختمان‌های عمومی به دست آورد و در همان سال به فینال «جایزه معمار» نیز راه یافت.
تصاویر دیجیتال پروژۀ «ویلای طاقان» که برای ساخت در منطقۀ شیرود شهرستان تنکابن طراحی شده، چشم‌اندازی خاص و متفاوت را به نمایش می‌گذارند که در آن، ویژگی‌های معماری مدرن به شکل جالب توجهی با عناصری از معماری سنتی ایرانی ادغام شده‌اند.
خانۀ «لوما» (LuMa) یک پروژه معماری است که اطراف یک درخت بلوط صد ساله‌ی باشکوه ساخته شده است؛ درختی که ریشه‌هایش در زیر دیوارهای خانه جا خوش کرده‌اند و خودش از میانۀ آن سر برافراشته است.
پروژۀ معماری «ایوان دهکده» که در سال ۱۴۰۲ به فینال «جایزه معمار» راه پیدا کرده بود، امسال در فهرست برندگان چهل و هشتمین دوره جایزه جهانی معماری (WA Awards) قرار گرفت. هدف این پروژه برقراری پیوندی میان معماری مدرن و قدیمی‌ترین عناصر معماری ایرانی بوده است.
پروژه معماری «خانۀ طاق سبزوار» در جشنواره جهانی معماری سال ۲۰۲۱ در بخش خانه‌های مسکونی شهری مورد تقدیر ویژه قرار گرفت؛ خانه‌ای که در سیمای منحصر به فرد خود، سنت‌های معماری منطقه را با حال و هوای معماری مدرن ترکیب کرده است.
معماران به دنبال طراحی فضایی بودند که مرز میان انسان و طبیعت را از میان بردارد و احساسی واقعی از زندگی در کوهستان را به ساکنانش ببخشد؛ احساس آزادی و تعلیق در محیطی کاملاً متفاوت از محیط زندگی شهری. برای دستیابی به این هدف، معماران سه مکعب طولی طراحی کردند که در امتداد زمین در جهات مختلف قرار گرفته‌اند و یک پلکان مدور مرکزی آن‌ها را به هم متصل کرده است.
در این مطلب، هشت اتاق خواب را معرفی می‌کنیم که سطوح بتنی خشن و نمایان، به فضای داخلی مینیمالیستی آن‌ها شخصیتی متفاوت و بروتالیستی بخشیده است. بروتالیسم سبکی از معماری است که با استفاده بتن در نماهای بیرونی و داخلی، بیش از هر چیز بر تقویت احساس استحکام، استواری و سکون تاکید دارد.
استودیوی معماری خاویر سِنوزین یک فضای اداری چوبی در مکزیکو سیتی ساخته که از «پناهگاه حیوانات» و دیگر فضاهای غار مانند الهام گرفته است.