مغز زمانی که هر دو مخروطی S (نور آبی/بنفش) و L (نور قرمز) فعال می‌شوند، دچار سردرگمی می‌شود. مغز برای غلبه بر این سردرگمی، طیف نور مرئی را به شکل یک دایره خم می‌کند تا قرمز و آبی بتوانند به هم برسند و رنگ بنفش حاصل شود. به این ترتیب، مغزمان ما را متقاعد می‌کند که رنگی را می‌بینیم که در واقع وجود خارجی ندارد.
در اعماق جنگل‌های بارانی اندونزی، دانشمندان شاهد پدیده‌ای شگفت‌انگیز بودند که تاکنون ثبت نشده بود: اورانگوتان سوماترایی به نام راکوس، با دقت در حال درمان خراش عمیقی روی گونه خود با گیاهی بود که خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی‌اکسیدانی دارد.
بعد از انقراض دایناسورها، پستانداران تدریجاً رونق گرفته و تعدادشان روی کره زمین افزایش یافت؛ گونه‌های متعدد و متنوعی به وجود آمدند و حتی ابعاد آن‌ها بزرگ‌تر شد؛ اما شاید بپرسید بزرگ‌ترین پستاندار تاریخ کدام حیوان بوده.
این یک غار زیرزمینی معمولی نیست، بلکه فضایی بین دو لایه سنگ است که طی میلیون‌ها سال توسط نیروهای تکتونیک چین خورده است. این غار یکی از جذاب‌ترین نمونه‌های زمین‌شناسی در جهان محسوب می‌شود.
تاریکی فضا در عین وجود ستاره‌ای مانند خورشید که می‌تواند زمین را روشن کند، موضوعی است که می‌تواند افراد علاقه‌مند به نجوم را با خود درگیر کند.
تیم سازنده این الماس جدید، پژوهشگران موسسه علوم پایه در کره جنوبی هستند که امیدوارند با این شیوه بتوانند انقلابی در تولید الماس‌های مصنوعی ایجاد کنند.
منطقۀ دریایی بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا در اواسط قرن بیستم جایگاهی افسانه‌ای پیدا کرد، زمانی که مقالات روزنامه‌ها آن‌جا را به ناپدید شدن مرموز قایق‌ها و هواپیماها مرتبط می‌کردند. اما آیا اصلا چیز عجیبی در مورد برمودا وجود دارد که نیازمند توضیح باشد؟
سازمان فضایی آمریکا، ناسا، به مناسبت سی و چهارمین سالگرد پرتاب تلسکوپ فضایی هابل تصویری منحصر به فرد را از یک ستاره در حال مرگ منتشر کرده است.
کشورهای مختلف و به ویژه آن‌ها که آفتاب خیزتر هستند به شدت به دنبال بهره برداری از منابع خورشیدی خود هستند. افزون بر کشورهای حاشیه خلیج فارس، اخیرا هند نیز در این زمینه سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام داده است.
طبق نتایج این تحقیق، هسته ماه بسیار شبیه به هسته زمین است؛ با یک لایه سیال بیرونی و یک هسته درونی جامد. این هسته داخلی دارای چگالی حدود ۷۸۲۲ کیلوگرم بر مترمکعب است و این مقدار بسیار نزدیک به چگالی آهن است.
یک ماموریت ناسا که روش جدیدی را برای مسیریابی در منظومه شمسی ما آزمایش می‌کند، آماده است تا بادبان خود را به فضا ببرد. هدف از این کار گرفتن باد نیست، بلکه جذب کردن نیروی محرکه نور خورشید است. «سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته» (ACS3) در روز سه‌شنبه ۲۳ آوریل بر فراز موشک «الکترون» (Electron) شرکت «راکت لب» (Rocket Lab) از «مجتمع پرتاب ۱» این شرکت واقع در شبه جزیره ماهیا در نیوزیلند پرتاب خواهد شد.
در هر موقعیتی اگر بدانید که دقیقا دنبال چه چیزی باید بگردید، شانس شما برای یافتن آن بیشتر می‌شود. بنابراین دانستن رنگ بیگانگان فضایی هم می‌تواند احتمال یافتن آن‌ها را بیشتر کند!
در این مطلب به بررسی مشخصات و قابلیت‌های ریزپرنده‌ها خواهیم پرداخت.