کشف گورستان اسب های نظامی بعد از ۱۸۰۰ سال
باستانشناسان در شهر اشتوتگارت بقایای بیش از ۱۰۰ اسب متعلق به دوران روم باستان را کشف کردهاند که در یکی از بزرگترین گورستانهای شناختهشده اسبهای رومی در جنوب آلمان دفن شدهاند.
باستانشناسان در شهر اشتوتگارت بقایای بیش از ۱۰۰ اسب متعلق به دوران روم باستان را کشف کردهاند که در یکی از بزرگترین گورستانهای شناختهشده اسبهای رومی در جنوب آلمان دفن شدهاند.
بنابر اعتقاد باستانشناسان، این انگشتر طلا به لحاظ سبک نشاندهنده مد رایج در دوره تسلط حکومت هخامنشیان و در عصر هلنیستی اولیه از اواخر قرن چهارم تا اوایل قرن سوم پیش از میلاد به بعد است.
در این شهر مدفونشدۀ روم باستان اخیرا دیوارنگارههایی زغالی کشف شده که تصور میشود کودکان با الهام از صحنههای مبارزۀ گلادیاتورها آنها را کشیده باشند.
نامههایی که اخیرا میان قبرهای صدها گربه، سگ و میمون کشف شدهاند، احتمالاً توسط فرماندهان روم باستان در قرن اول پس از میلاد نوشته شدهاند.
تحقیقات نشان میدهد نئاندرتالها میتوانستند صحبت کنند، اما احتمالاً توان درک یا استفاده از استعارهها (مقایسه دو چیز مختلف با هم) را نداشتند.
این هرم که حدود ۴۵۰۰ سال پیش ساخته شده است، احتمالا در حدود ۵۰ سال بعد از ساختش متروکه میشود و در معرض تخریب و غارت قرار میگیرد. با توجه به اینکه این هرم به عنوان محلی برای تدفین ساخته نشده، در حال حاضر هیچ کس به طور قطعی نمیداند که کارکرد اصلی آن چه بوده و آن را به چه دلیلی ساختهاند.
دو گور باستانی به تازگی در چین حفر شدند که درون هر دوی آنها، بقایای اسکلتی دو مرد با پاهای قطع شده پیدا شده است
محققان میگویند این دست سازه حکاکی شده، یک شئ مفید و کاربردی نبوده و احتمالا کاربردی نمادین مانند یک اثر هنری داشته است.
شاید خیلی از ما تصور کنیم که مصریان باستان همواره دین یکسانی داشتهاند؛ اما حقیقت این است که در طول پنج هزار سال تاریخ باستانی مصر، دین مردمان این سرزمین دائما در حال تغییر و تحول بوده است.
برای اثبات این ادعا کافی است به مجسمههای یونانی یا رومی نگاه کنید. برخی از آنها بینی ندارند؛ اما دلیل این مسئله چیست؟ به نظر میرسد بیدماغ بودن این آثار هنری باستانی نتیجهی اجتنابناپذیر گذر زمان است.
کلمۀ شاطر در زبان عربی به معنی زرنگ، زیرک و تیزپا است. در دوران قاجار این کلمه به خدمتگزاران سلطنتی اطلاق میشد که پیاده همراه کالسکۀ شاه حرکت میکردند و میدویدند. شاطرهای شاهی لباسهای جالبی داشتند. آنها سرداری ماهوتی با رنگ قرمز ملیلهدوزی شده تنشان بود؛ جوراب سفید ساقهبلند به پا میکردند و تابستانها گیوه و زمستانها کفش سفید میپوشیدند. آنها همچنین کلاه بلند ماهوتی آبی بر سر میگذاشتند و پرهای رنگارنگ به کلاهشان میزدند.
گنجینههای فراموش شدهای متعلق به قرنهای گذشته، درست در نزدیکی یک مسیر پیاده روی در پارکی در لیتوانی دفن شده بودند. چمن سبز عالی و خاک نارنجی، این اسرار ۶۰۰ ساله را تا به امروز در خود پنهان کرده بودند.
نئاندرتالها نزدیکترین خویشاوندان ما هستند که حدود ۴۰۰۰۰ سال پیش منقرض شدند. در این مطلب، تفاوت آنها را با ما میخوانید.