فال حافظ ۲۶ آذر ماه ۱۴۰۳/ خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و ششم آذر ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود

طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی.

ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی

که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار

چرا که بی‌سر زلف توام به سر نرود

دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی

که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

مکن به چشم حقارت نگاه در من مست

که آبروی شریعت بدین قدر نرود

من گدا هوس سروقامتی دارم

که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری

وفای عهد من از خاطرت به در نرود

سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم

چگونه، چون قلمم دود دل به سر نرود

به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید

چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

بیار باده و اول به دست حافظ ده

به شرط آن که ز مجلس سخن به در نرود

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ در بیت‌های چهارم و نهم می‌فرماید:

*ای دل اینگونه یاوه گوی نباش که به هر جای بروی یا با آدم هرزه و بی‌مصرف بگردی، کاری از پیش نمی‌بری.

تو که از بزرگواری‌های اخلاق معنوی جهانی دیگر در این جهان هستی، نباید روش به سر بردن پیمان و محبت را فراموش کنی.

* به کلاه جهان داری که مانند هدهد کوچک است، مرا از راه به در مکن که من باز سپیدم نه پرنده کوچک. پس به دنبال هر چیز بی‌ارزشی نیستم.

۲- این نیت دارای رنج و درد است، اما ثمره‌ای شیرین دارد. به شرط آنکه فعالیت، سرعت عمل، دقت و مشاوره با انسان عالمی را از دست ندهی.

تعبیر غزل:

در زندگی خود دائما از این شاخه به آن شاخه می‌پری و بی‌آنکه منطقی فکر کنی پیوسته تصمیمات خود را عوض می‌کنی. به همین علت کارت پیش نمی‌رود. از خود ناامید مباش و برای آینده خود یک تصمیم جدی و منطقی بگیر و با امید به خدا آن را عملی کن. حتما موفق خواهی شد.