فال حافظ ۱۱ شهریور ماه ۱۴۰۳/ در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز یازدهم شهریور ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم

کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند

وین همه منصب از آن حور پریوش دارم

من به آه سحرت زلف مشوش دارم‌

گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست

من رخ زرد به خونابه منقش دارم‌

گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد

نقل شعر شکرین و می‌بی‌غش دارم

ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من

جنگ‌ها با دل مجروح بلاکش دارم

حافظا، چون غم و شادی جهان در گذر است

بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم

تفسیر عرفانی:

۱- اندوه و ناراحتی شما برخاسته از تردید و وسواس است. زیرا اینقدر درباره او غم و غصه خوردن و در فکر بودن، معنی ندارد. بلکه باید با سرعت عمل، دقت، تلاش و بهره گیری از استادان با تجربه در این راه مصممانه گام برداشت تا شاهد موفقیت را در آغوش بگیرید.

۲- بی‌تابی و بی‌قراری برای این نیت بی‌فایده می‌باشد. باید به فکر تهیه مقدمات کامل آن باشید. اگر چه خود را با خاطره او دلخوش می‌کنی، اما ادامه این وضع موجب رنجش و تنفر می‌گردد و خیال بافی تا حقیقت راهی طولانی دارد.

۳- به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. صدقه بدهید تا گشایش حاصل شود. به زودی از او خبری دریافت می‌کنید. یکی از عزیزان بیمار است. برای او شربت گلاب و بید مشک بسیار نافع می‌باشد.

تعبیر غزل:

تو که همدمی نیکو و وفادار داری و امکانات زندگی در حد لازم برای مهیاست، چرا با کوچکترین مشکلی خود را می‌بازی؟ غم‌ها و شادی‌های جهان گذران است، پس تو بهتر آنست که به جای دل مشغولی‌های غمبار به شادی‌های زندگی فکر کنی و با خاطری آسوده زندگی خوش را برای خود و خانواده‌ات بسازی.