فال حافظ ۲۸ خرداد ماه۱۴۰۳/ آن یار کز او خانه ما جای پری بود

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و هشتم خرداد ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

آن یار کز او خانه ما جای پری بود

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش

بیچاره ندانست که یارش سفری بود

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد

تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

منظور خردمند من آن ماه که او را

با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

از چنگ منش اختر بدمهر به در برد

آری چه کنم دولت دور قمری بود

عذری بنه‌ای دل که تو درویشی و او را

در مملکت حسن سر تاجوری بود

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت

باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین

افسوس که آن گنج روان رهگذری بود

خود را بکش‌ای بلبل از این رشک که گل را

با باد صبا وقت سحر جلوه‌گری بود

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ

از یمن دعای شب و ورد سحری بود

تفسیر عرفانی:

۱- حضرت حافظ می‌فرماید:

از این نیت دست بردار که هیچ چیز در این دنیا پایدار نمی‌باشد بویژه اینکه وسایل و امکانات لازم برای اجرای این نیت را فراهم نکرده‌اید و می‌خواهید با عجله این کار عملی گردد که فعلاً مقدور نیست و به صلاح هم نمی‌باشد.

حافظ این غزل را در سوگ فرزندش سروده است پس در حقیقت مرثیه‌ای می‌باشد.

۲- روزهای سختی بر شما گذشته و می‌گذرد که مجبور به تحمل سختی و ناراحتی خواهید شد. باید با صبر و شکیبایی پذیرای آن باشید.

۳- بیمار شفا نمی‌یابد. قرض همچنان باقی است. تغییر شغل ابداً به صلاح نمی‌باشد. برای ازدواج و طلاق هر دو زود است. به شرط کوشش، تلاش، استفاده از وقت، دقت و توکل بر خدا می‌توانید موفق باشید.

تعبیر غزل:

کسی که به او دل سپرده‌ای از تو جدا خواهد شد و تو کسی را که برایت همچون گنجی گرانبهاست از دست خواهی داد، زیرا او به دنبال یک زندگی پر تجمل است که تو از عهده آن بر نخواهی آمد. بهتر است با این حقیقت سازش کنی و خود را عذاب ندهی، زیرا صلاح تو در این جدایی است.