فال حافظ ۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۳/ چه وقتِ مدرسه و بحث کشف کَشّاف است؟

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم میدانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز چهاردهم خرداد ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

کنون که بر کفِ گل جامِ باده‌ی صاف است

به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است

بخواه دفتر اشعار و راهِ صحرا گیر

چه وقتِ مدرسه و بحث کشف کَشّاف است؟

فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد

که می‌حرام، ولی بِه ز مالِ اوقاف است

به دُرد و صاف تو را حکم نیست خوش دَرکَش

که هر چه ساقی ما کرد عینِ الطاف است

بِبُر ز خلق و چو عَنقا قیاس کار بگیر

که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است

حدیثِ مدعیان و خیالِ همکاران

همان حکایت زردوز و بوریاباف است

خموش حافظ و این نکته‌های، چون زر سرخ

نگاه دار که قَلّابِ شهر، صراف است

تفسیر عرفانی:

همه اشخاص پیوسته به دنبال شراب ناب الهی هستند تا با نوشیدن جرعه یی از آن خلوت‌نشین کوی دوست گردند و به لقای او واصل شوند. خلوت نشینان این راه باید صافی شوند تا بتوانند راهی درگاه دوست گردند.

تعبیر غزل:

به آن چه که تقدیر توست تسلیم باش. این دنیا فانی است و به کسی وفا نکرده است پس غم و غصه به خود راه نده و به اطرافیان حسادت نکن. همیشه توکلت به خدا باشد.