فال حافظ ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳/ پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و نهم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند

منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد

دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس‌گر چه دل می‌برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد

گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

تفسیر عرفانی:

۱- هر روز می‌گویی دریغ از روز گذشته. در حالیکه باید تصمیم خود را قطعی بگیری و با قدرت و شوکت عمل کنی. از تردید و دودلی دست برداری که آفت پیشرفت می‌باشد.

۲- شما در هر جمعی نمونه و مورد توجه هستید. پس نیازی ندارید که او از شما تعریف یا انتقاد کند. بلکه به خود متکی باشید.

۳- وسواس و تردید شما را پژمرده کرده است و آن شادابی گذشته را ندارید. پس اگر می‌خواهید کارهایتان با نظم باشد و آن طوری که می‌خواهید، انجام بگیرد، سعی کنید دقت کنید، تصمیم بگیرید و وقت‌شناس باشید.

تعبیر غزل:

فکر گذشته باعث اندوه شما شده و دچار حسرت و اندوه هستید، غم و غصه را فراموش کنید و به عهد و پیمانی که بسته‌اید وفادار بمانید حتی اگر کار سختی باشد.

برای کسب روزی حلال تلاش کنید تا زندگی پربرکتی داشته و خداوند شما را در رسیدن به آرزوهای‌تان یاری دهد. وسواس و تردید زیادی در کارها دارید که باعث خستگی شما شده است.