فال حافظ ۲۲ اسفند ماه ۱۴۰۲/ جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

اول صبح؛ خود حافظ نیز دلیل زیبایی بی‌نظیر اشعارش را پیوند آن‌ها با قرآن کریم می‌دانست: «ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ، به قرآنی که اندر سینه داری». بی‌جهت نیست که مردم ایران نیز این شاعرِ حافظ قرآن را «زبان غیب» قلمداد کرده و گاهی برای کشف رازهای زندگی به دیوان اشعار او تفال زده‌اند.

تفال امروز بیست و دوم اسفند ماه سال ۱۴۰۲ به دیوان لسان‌الغیب را در اینجا می‌خوانید:

جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن‌

ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد

چنگ خمیده قامت می‌خواندت به عشرت

بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد

ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز

مست است و در حق او کس این گمان ندارد

احوال گنج قارون کایام داد بر باد

در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد

گر خود رقیب شمع است اسرار از او بپوشان‌

کان شوخ سربریده بند زبان ندارد

کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ

زیرا که، چون تو شاهی کس در جهان ندارد

تفسیر عرفانی:

جان بدون دیدار یار میلی به این دنیا ندارد و هر کس جانانی ندارد، به درستی جانی ندارد. مقصود او از این شعر این است که جان هر شخص بدون اینکه تصویری از وجود یار در ضمیرش نقش بسته باشد، تمایلی به چرخ گردون ندارد. در واقع می‌توان گفت، کسانی که محبوبی برای خود متصور نیستند، جانی در ضمیر خود ندارند.

تعبیر غزل:

به امور ظاهری توجه مکن و فریب ظواهر دنیا را مخور! در کارهای خود از کسی که دارای سیرتی پاک است، کمک بگیر. به آینده و مشکلات آن فکر مکن و حال را دریاب که تنها خداوند از آینده خبر دارد. از ثروت و دارایی خود برای راحتی خود و خانواده‌ات بهره گیر.